Ondernemersnetwerken, nieuwjaarsborrels… Het is die tijd van het jaar waarin je even genoeg wijn op hebt van al die kerstdiners, waarin je jouw collega ondernemers de hand schud en een gelukkig nieuw ondernemersjaar wenst en de tijd waarin het gigantisch druk is in de sportschool vanwege de ‘goede voornemens’. Ik heb er slechts 1: mijzelf zijn, te allen tijden!
Dat betekent dat ik soms niet helemaal op mijn plek ben. Zo ook afgelopen week tijdens een van de velen Haagse ondernemersborrels om op het nieuwe jaar te proosten. Omringd door mannen in pak met een continu vol glas wijn in de hand, drink ik jus d’orange. Als ik aan de alcohol ga word ik melig en dat leek mij niet zo gepast op een zakelijke netwerkborrel. Maar de stropdassen om mij heen deden dat wel. De alcohol vloeide rijkelijk, de dames en heren van de bediening schonken zonder twijfel bij en de gesprekken verliepen van zakelijk en formeel naar zeer informeel. Waar het over ging? Alles, werkelijk alles, behalve werk! Over de vrouw van de baas, over de kinderen van andere collega’s, over de kopieermachine en het briefpapier en over het weer. De onstuimige regen, man wat een regen en kou in ons land.
Ik wilde weg, ik voelde me hier zo niet thuis. Ik ben sportief, ondernemend, jong en energiek. Ik ben op mijn best in spijkerbroek en met een slordige knot in mijn haar… Liefst op gympen, soms op hakken. Even raakte ik aan de praat, met een fietser notabene. Al snel werd mij duidelijk dat ik niet de enige was die zich in een nette outfit had gehesen om zich te mengen tussen bankdirecteuren en andere belangrijke zakenlui, om indruk te maken, om acquisitie te doen en om vooral zo veel mogelijk visitekaartjes te verzamelen. Ik was blij met wat aanspraak en sprak over fietsen uiteraard! Een passie… dat is waar ik over kan praten! En mijn passie is teksten schrijven voor partijen die mijn passie voor sport delen. Outdoor, avontuur… het is een levensstijl die ik steeds meer wil nastreven, die ik terug laat komen met natuurlijke materialen in mijn nieuwe huis en met mijn vakantieplannen. Back to basic, slapen in een tentje, roadtrippen met fietstassen op een goede toerfiets. Ik dwaal af… ik ben en blijf een dromerige vis.
Intussen ben ik bijna een liter jus d’orange verder, voel ik mij volledig gevitamine-boost en ga ik ervandoor. Dit is mijn plek niet en dat gaat het ook nooit worden. Tijd om mijn focus voor 2016 verdomde goed te formuleren. Belangrijk als dat is. Volgende week neem ik een dagje vrij en ga ik de natuur in. Fietsend of wandelend, ligt een beetje aan het weer. Voor Mountain Publicity en BeautyCycling heb ik een mooie content strategie op papier, maar voor Romani Communications leg ik eventjes mijn schrijverspen neer zodat ik kan nadenken welke kant ik op wil als testschrijver. Het lijkt mij een mooi moment om mijn koers te gaan bepalen voor de komende 5 jaar ondernemerschap.